بررسی آثار الکترواپتیک درجه دوم در نقطه های کوانتومی کادمیوم تلوراید
در دهه گذشته، استقبال و توجه به استفاده از لیزرهای نقطه کوانتومی شتاب روزافزونی یافته است. به دلیل تنظیم پذیری بالای این گونه لیزرها و درنتیجه امکان انعطاف فوق العاده در توان خروجی آنها کاربردهای بی شماری به ویژه در حوزه جراحیهای مربوط به بافتهای حساس و توموگرافی پیدا شده است.
ویژگیهای منحصر به فرد نقاط کوانتومی سبب میگردد که خصوصیات و کاربردهای بسیار ممتازتری در قیاس با لیزرهای معمول و حتی لیزرهای چاه کوانتومی (Quantum well)داشته باشند. محیطهای گین لیزری کوانتومی (Laser gain media) که از اجزاء اصلی سیستم لیزر هستند، دارای پذیرفتاری اپتیکی غیرخطی غیر صفر هستند تا امکان جفتشدگی فازی را داشته باشند.
در این پژوهش تلاش برآن است که امکان ایجاد تغییرات در این ویژگی و درنتیجه امکان مهندسی بر روی شدت لیزر به دست آمده با کاهش ابعاد سیستم بررسی گردد. بدین منظور با استفاده از تئوریهای پایه مربوط به گذارهای اپتیکی اصلی و آمیختن آنها با مفاهیم محدودیت کوانتومی، پذیرفتاری اپتیکی غیرخطی مرتبة سوم برای نقاط کوانتومی نمونه ای نانوکریستالهای تلوراید کادمیوم CdTe به ازای پارامترهای گوناگون محاسبه شده و تغییرات آن مورد بررسی قرار گرفته است.
am